Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Equidem, sed audistine modo de Carneade? Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Duo Reges: constructio interrete.

Summum a vobis bonum voluptas dicitur.
Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas?
Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant?
Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;

Nam constitui virtus nullo modo potesti nisi ea, quae sunt
prima naturae, ut ad summam pertinentia tenebit.

Quae etsi mihi nullo modo probantur, tamen Democritum
laudatum a ceteris ab hoc, qui eum unum secutus esset,
nollem vituperatum.

Quonam modo?

Si enim ad populum me vocas, eum. Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Quo modo? Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere?

Quid, de quo nulla dissensio est?
Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum.
Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.
Et tamen ego a philosopho, si afferat eloquentiam, non asperner, si non habeat, non admodum flagitem.

Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest. Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Quid vero? Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere?

Nam hunc ipsum sive finem sive extremum sive ultimum definiebas id esse, quo omnia, quae recte fierent, referrentur neque id ipsum usquam referretur.

Bork: Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine;
Bork: Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat?
Nulla erit controversia.: Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit.
De illis, cum volemus.: Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris.
Bork: Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?